Najważniejsze rocznice

fot.Giuseppe Bertini/domena publiczna Teleskop zaprezentowany weneckim prawodawcom powiększał obserwowane obiekty około ośmiokrotnie.

25 sierpnia 1609 roku Galileusz zademonstrował weneckim dożom jeden z pierwszych teleskopów. Urządzenie okazało się przydatne nie tylko w nauce. Osiągnęło także sukces komercyjny.

Galileusz nie był pierwszym naukowcem, próbującym zbudować działający teleskop. Podobne próby w poprzednim roku podejmował w Niderlandach Hans Lippershey. Niedokładny opis jego projektu posłużył włoskiemu astronomowi jako punkt wyjścia.

Zafascynowany teorią heliocentryzmu badacz używał teleskopu do badania nieboskłonu. Urządzenie, powiększające początkowo trzykrotnie, a po udoskonaleniach nawet trzydziestokrotnie, przyczyniło się do wielu odkryć. Galileusz zaobserwował dzięki niemu między innymi plamy na Słońcu i łańcuchy górskie na Księżycu. Zobaczył też pierścienie Saturna i odkrył trzy księżyce Jowisza. Swoje pierwsze obserwacje opublikował już w marcu 1610 roku w traktacie „Siderus Nuncius” („Gwiezdny Posłaniec”).

Teleskop zaprezentowany weneckim prawodawcom był jedną z pierwszych wersji urządzenia, o ośmio- lub dziewięciokrotnym powiększeniu. Wynalazek odniósł wkrótce sukces komercyjny. Wzbudził zainteresowanie kupców, którzy korzystali z niego w czasie morskich podróży i rozpowszechniali go wśród innych. Dla Galileusza stał się więc dodatkowym źródłem dochodu.