fot.Tor Atle Kleven/CC BY-SA 2.0 Król Norwegii Harald V.
Harald V (ur. 21 II 1937 w Skaugum (Asker) k. Oslo) – król Norwegii od 1991 roku. Syn króla Norwegii Olafa V (1903–1991) i Marthy Bernadotte (1901–1954), córki księcia Västergotaland (Szwecja). W 1968 roku ożenił się z Sonją Haraldsen (ur. 4 VII 1937), córką handlowca Karla Augusta Haraldsena z Oslo. Mają dwoje dzieci: Märthe Louise (ur. 1971) oraz Haakona Magnusa (ur. 1973), który jest następcą tronu.
W 1940 roku opuścił wraz z królem Haakonem VII (swoim dziadkiem) i rodzicami Norwegię, udając się do Londynu. Kształcił się w szkołach wojskowych, następnie studiował ekonomię i nauki polityczne, m.in. w Oslo i (1960–1962) Oksfordzie, gdzie brał udział w tradycyjnych regatach łodzi wiosłowych; był też jednym z najlepszych skandynawskich żeglarzy, m.in. w 1964 roku uczestniczył na jachcie Fram w igrzyskach olimpijskich w Tokio.
Już w latach siedemdziesiątych stał się bliskim współpracownikiem swojego ojca, którego często zastępował w funkcjach reprezentacyjnych oraz podróżach zagranicznych. W 1979 roku otrzymał nominację na stopień generała wojsk lądowych lotnictwa oraz admirała. Po śmierci Olafa V w styczniu 1991 roku został królem; przysięgę w parlamencie złożył 21 stycznia 1991 roku.