Sobiesław l, Subisław (ur. ?, zm. przed 1180) – protoplasta dynastii książąt Pomorza Gdańskiego. Pochodzenie Sobiesława, a nawet jego istnienie jest dyskusyjne. Według Legendy o Św. Barbarze, pochodzącej z drugiej połowy XIV wieku, przodkowie jego wywodzili się z prostych rycerzy z ziemi sieradzkiej.

Biorąc pod uwagę kryterium imionowe, uściśla się tę hipotezę, wskazując na rycerski ród Lisów. Jednak bardziej prawdopodobne jest, że Sobiesław i jego przodkowie wywodzili się z miejscowych możnowładców, którzy wchodzili w związki rodzinne z możnymi polskimi. Na pochodzenie miejscowe mogą wskazywać liczne majątki rodowe dynastii rozrzucone w ziemi gdańskiej.

Tradycja przypisuje mu zainicjowanie fundacji opactwa cysterskiego w Oliwie, która realny kształt przybrała dopiero w czasach jego syna Sambora I. Datę jego śmierci wyznacza ustanowienie Sambora namiestnikiem gdańskim przez Kazimierza II Sprawiedliwego.

Imienia żony Sobiesława nie znamy. Wiadomo tylko, że najprawdopodobniej była siostrą wojewody mazowieckiego Żyry z rodu Powałów. Istnieje też w historiografii sugestia, że owa siostra wojewody mogła był matką Sobiesława. Znanych jest dwóch synów Sobiesława: Sambor I i Mściwoj I.

Autor hasła:

Jacek Jaskulski – doktor nauk humanistycznych, historyk mediewista związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Biblioteką Kórnicką PAN. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”. Zmarł w 2006 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców polskich (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.