Ludwik X Kłótnik (ur. 4 X 1289 w Paryżu, zm. 5 VI 1316 w Vincennes) – król Francji w latach 1314-1316 i Nawarry w latach 1305-1314 z dynastii Kapetyngów.

Najstarszy Syn Filipa Pięknego i Joanny Nawarskiej. Od 1305 r. żonaty z Małgorzatą Burgundzką, oddaloną w 1314 r. pod zarzutem zdrady (rok później została uduszona), która pozostawiła mu córkę Joannę, późniejszą królową Nawarry. Jego drugą żona była Klementyna Węgierska, z którą miał syna Jana (pogrobowca). Pochowany w opactwie Saint-Denis.

Zanim został królem Francji, objął tron Nawarry po śmierci swej matki. W trakcie swego krótkiego panowania we Francji musiał stawić czoło buntowi feudałów, odmawiających płacenia podatków. Dla uspokojenia sytuacji podjął, pod wpływem swego stryja Karola Walezjusza, decyzje o straceniu Enguerranda z Marigny (1315), kierującego skarbem królewskim jeszcze od czasów Filipa Pięknego. Zrodzony po śmierci Ludwika X jego syn Jan przeżył tylko kilka dni, a córka Joanna została odsunięta od tronu przez Filipa V, młodszego brata króla.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.

Autor hasła:

Dariusz Rychlewicz – historyk, współautor „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.