fot.domena publiczna Jan Zamoyski, dowodzący oblężeniem Wolmaru, na portrecie z epoki.

Oblężenie Wolmaru, oblężenie Valmiery (18 października – 19 grudnia 1601) – W czasie wojny polsko-szwedzkiej o Inflanty hetman wielki koronny Jan Zamoyski na czele 15 tys. ludzi z 50 działami (w tym 15 ciężkich kolubryn oblężniczych) obległ miasto Wolmar w Inflantach. Załogę twierdzy stanowiło tysiąc żołnierzy pod dowództwem Carla Gyllenhjelma i Jakuba de la Gardie.

Oblężenie rozpoczęło się 18 X od intensywnego bombardowania twierdzy. 18 XII po uczynieniu wyłomu w murach Zamoyski ruszył do szturmu. Gdy żołnierze wdarli się do miasta, Szwedzi wycofali się do zamku i następnego dnia kapitulowali.

Autor hasła:

Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.

Wojna polsko-szwedzka o Inflanty (1600-1611). Najważniejsze oblężenia: