Oblężenie Rygi, szturm Rygi (wrzesień 1601) – W czasie wojny o Inflanty, końcem II 1601 wojska szwedzkie podeszły pod Rygę, która stanowiła główny cel wyprawy. W mieście zamknął się wojewoda Jerzy Farensbach z niewielkimi siłami litewskimi, z zamiarem obrony miasta do czasu przybycia wojsk koronnych. W drugiej połowie VIII Karol ks. sudermański, gen. Carl Gyllenhjelm i Jan hr. Nassau połączyli swoje siły i z armią liczącą ok. 14 tys. ludzi i 20 dział stanęli pod Rygą. Od strony morza stolicę Inflant zablokowała flota szwedzka, wysadzając desant w sile 1,5 tys. piechurów. Z odsieczą miastu pospieszyli hetmani litewscy Jan Karol Chodkiewicz i Krzysztof Radziwiłł.
Karol Sudermański, chcąc zdobyć miasto przed przybyciem odsieczy, przypuścił szturm w nocy z 8 na 9 IX. Szturm ten został jednak odparty, a Szwedzi ponieśli duże straty. Karol nie zdecydował się na podjęcie walki z armią odsieczową i w nocy 27 IX zwinął oblężenie.
Autor hasła:
Dr Jerzy Ronikier – historyk kultury i mentalności. Pracował w Instytucie Zarządzania oraz Instytucie Informacji Naukowej i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pracy „Hetman Adam Sieniawski i jego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725”. Zmarł w 2013 roku.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.
Wojna polsko-szwedzka o Inflanty (1600-1611). Najważniejsze oblężenia:
-
Oblężenie Wolmaru (18 października – 19 grudnia 1601)
-
Oblężenie Fellinu (marzec-maj 1602)
-
Oblężenie Dorpatu (listopad 1602 – kwiecień 1603)
-
Oblężenie Parnawy (2 marca 1609)