Twoja Historia

Portal dla tych, którzy wierzą, że przeszłość ma znaczenie. I że historia to sztuka dyskusji, a nie propagandy.

Bitwa pod Płowcami (27 września 1331)

Bitwa pod Płowcami. Grafika z albumu jubileuszowego, początek XX wieku.

Bitwa pod Płowcami. Grafika z albumu jubileuszowego, początek XX wieku.

Bitwa pod Płowcami, Płowce (27 września 1331) – Po wstępnym ataku na Polskę w lipcu 1331, kiedy to wojska krzyżackie zdobyły m.in. Bydgoszcz i Pyzdry, we wrześniu oddziały zakonne podjęły dużą wyprawę, której celem było trwałe zagarnięcie Kujaw. Główna armia krzyżacka, licząca ok. 7 tys. ludzi, wyruszyła z ziemi chełmińskiej i przez Płock, Koło i Uniejów dotarła do Kalisza, gdzie miała nastąpić koncentracja wojsk i spotkanie z oddziałami króla czeskiego Jana Luksemburskiego.

Wobec nieprzybycia wojsk czeskich i trudności z zaopatrzeniem, będących skutkiem działania rozlokowanych w okolicy wojsk króla Władysława Łokietka, Krzyżacy skierowali się na zachód ku Kujawom. Po potyczce pod Koninem 24 IX, dotarli do Radziejowa, skąd zamierzali zaatakować Brześć Kujawski. Władysław Łokietek przeciął drogę nieprzyjacielowi, stając ze swą armią pod wsią Płowce. Polacy przepuścili dwa pierwsze oddziały wojsk zakonnych. Trzeci, dowodzony przez Dietricha von Altenburga został związany od czoła przez grupę wojewody poznańskiego Wincentego z Szamotuł, a następnie zaatakowany z boku przez wojska króla.

Po uporczywym boju udało się zmusić pierwszą grupę Krzyżaków do kapitulacji, jednak po powrocie dwóch pozostałych oddziałów zakonnych walka przeciągnęła się do zmierzchu. W drugiej fazie bitwy żadna ze stron nie uzyskała zdecydowanej przewagi. Straty obu stron były wysokie, co wynikało z praktyki wycinania jeńców, i wynosiły około jednej trzeciej stanu wojsk. Mimo braku rozstrzygnięcia, po bitwie pod Płowcami Krzyżacy zrezygnowali z dalszej akcji na Kujawach i wycofali się do Torunia.

Autor hasła:

Dr hab. Piotr Wróbel – historyk mediewista. Kierownik Zakładu Historii Powszechnej Średniowiecznej Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor prac „Dubrownik w latach 1358-1526. Organizacja przestrzeni” oraz „Krzyż i Półksiężyc. Zachodnie Bałkany wobec Turcji w latach 1444-1463″.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego.

Najważniejsze bitwy XIII i XIV stulecia: