Bitwa pod Miłosławiem, Miłosław (30 kwietnia 1848) – bitwa pomiędzy oddziałami polskimi a armią pruską w czasie powstania wielkopolskiego
Dowodzący powstaniem poznańskim Ludwik Mierosławski po klęsce pod Książem skoncentrował pozostałe siły (ok. 2700 kosynierów, strzelców i jazdy) w miasteczku, ku któremu zbliżała się kolumna wojsk pruskich generała Blumena (ok. 5 tys.). W pierwszej fazie bitwy słabsze siły polskie zostały wyparte z Miłosławia i zajęły pozycję po obu stronach szosy. W drugiej, po otrzymaniu posiłków, Polacy przeprowadzili pomyślne kontruderzenie wzdłuż osi drogi, uprzedzili szarżę pruskiej jazdy i wdarli się do miasteczka. Prusacy zmuszeni zostali do odwrotu, jednak wyczerpane walką oddziały powstańcze nie były zdolne do pościgu. Zwycięstwo nie zostało wykorzystane operacyjnie i nie usunęło nastrojów kapitulacyjnych.
Autor hasła:
Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.
Bitwy powstań krakowskiego i wielkopolskiego (1846, 1848):
-
Bitwa pod Gdowem (26 lutego 1846)
-
Bitwa pod Książem (29 kwietnia 1848)
-
Bitwa pod Miłosławiem (30 kwietnia 1848)
-
Bitwa pod Wrześnią (2 maja 1848)