Bitwa pod Książem (29 kwietnia 1848) – starcie zbrojne pomiędzy oddziałami polskimi a armią pruską w czasie powstania wielkopolskiego.
Podczas powstania poznańskiego obóz w miasteczku (powiat śremski), skupiający 700 kosynierów i strzelców dowodzonych przez pułkownika Floriana Dąbrowskiego, został niespodzianie zaatakowany przez 8 razy liczniejsze oddziały pruskie pułkownika Brandta. Zacięty opór powstańców, zwłaszcza kosynierów, załamał się po śmierci dowódcy. Miasteczko zostało zdobyte, a niedobitki trafiły do niewoli. Straty polskie wyniosły 140 poległych oraz 400 jeńców, pruskie ok. 158 rannych i zabitych.
Autor hasła:
Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.
Bitwy powstań krakowskiego i wielkopolskiego (1846, 1848):
-
Bitwa pod Gdowem (26 lutego 1846)
-
Bitwa pod Książem (29 kwietnia 1848)
-
Bitwa pod Miłosławiem (30 kwietnia 1848)
-
Bitwa pod Wrześnią (2 maja 1848)