Bitwa pod Gdowem (26 lutego 1846)

fot.domena publiczna Odezwa dyktatora Jana Tyssowskiego

Bitwa pod Gdowem, Gdów (26 lutego 1846) – starcie powstańców z wojskami austriackimi w czasie powstania krakowskiego.

Podczas powstania krakowskiego – fragmentu wielkiego, trójzaborowego zrywu niepodległościowego Polaków, który nie został zrealizowany – największy oddział powstańczy, dowodzony przez pułkownika Adama Suchorzewskiego, wysłany został z Krakowa celem osłony miasta od wschodu. Maszerując powoli na Bochnię został zaskoczony przez oddział austriacki pułkownika Ludwiga Benedecka, liczący ok. 600 żołnierzy, któremu towarzyszyły gromady chłopstwa, zwiastujące rozpoczynającą się właśnie w Galicji rabację. W pobliżu wsi Gdów (powiat bocheński) powstańcy zostali całkowicie rozbici i tylko garść jazdy przedarła się do Krakowa z wiadomością o klęsce.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.