Kazimierz II (ur. ok. 1396–1407, zm. 15 IX 1442) – książę bełski, Syn Siemowita IV i Aleksandry, córki Olgierda, wielkiego księcia litewskiego.

Za życia ojca występował jako świadek na kilku dokumentach, a także reprezentował ojca na ślubie Władysława II Jagiełły z Zofią Holszańską. Po śmierci ojca w 1425 lub 1426 roku przejął wraz z braćmi: Siemowitem V, Trojdenem II i Władysławem I całe jego księstwo, tzn. ziemię czerską, rawską, sochaczewską, płocką, gostynińską, płońską, wiską, kujawską i bełską, sam zajmując się głównie tą ostatnią.

Aż do 1430 roku nie złożył hołdu królowi Jagielle, jednakże jego późniejsze stosunki z królem i Koroną były poprawne. Realizował politykę króla na Rusi Czerwonej. Prowadził szeroką akcję, zmierzającą do zrównania w przywilejach szlachty bełskiej ze szlachtą polską, wprowadzał polskie sądownictwo i system urzędów. Kilkakrotnie brał też udział w wyprawach przeciw Swidrygielle.

Zmarł nagle, zarażony morowym powietrzem i pochowany został w Płocku. Żonaty był z Małgorzatą, córką Wincentego z Szamotuł; nie miał dzieci.

Autor hasła:

Maciej Michalski – doktor habilitowany, historyk mediewista, związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor prac poświęconych m. in. historii idei, historii kobiet oraz historii kształtowania się tożsamości narodowej Słowian w XIX wieku. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. „Słownik władców polskich” (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.