Kazimierz I (ur. przed 1314, zm. 26 XI 1355) – książę czerski, rawski, warszawski, ciechanowski i sochaczewski, syn Trojdena I, księcia sochaczewskiego i czerskiego, oraz Marii, córki Jerzego I, księcia halicko-włodzimierskiego.

Po śmierci ojca w 1341 roku rządził wraz z bratem Siemowitem III czerskim. Od 1345 roku współrządził też księstwem rawskim, wiskim i sochaczewskim, odziedziczonym po stryju Siemowicie II. Jako samodzielny książę w warszawskiej części Mazowsza występował od 1350 roku, jednakże pozostawał stale pod wpływem brata Siemowita.

Rządy Kazimierza przypadły na okres, kiedy Mazowsze regulowało swój stosunek do Korony. Stąd początkowo wraz z bratem złożył hołd lenny Karolowi IV Luksemburskiemu; Kazimierz III Wielki sprzyjał bowiem Bolesławowi III, księciu płockiemu, który był skłócony z synami Trojdena. Po śmierci księcia płockiego jego władztwo zostało włączone do Korony, co z kolei zmusiło Kazimierza i Siemowita do zmiany stosunku do króla Polski.

Trojdenowice złożyli hołd Kazimierzowi, za co ten obiecał im oddanie lenna mazowieckiego w razie swej bezpotomnej śmierci. Dodatkowo król w 1352 roku zastawił im księstwo płockie, którym bracia zarządzali wspólnie. Prawne uregulowanie stosunków między Mazowszem i Koroną nastąpiło w 1353 roku, kiedy Karol Luksemburski zrzekł się praw do Mazowsza, w zamian za co Kazimierz Wielki zrzekł się praw do ostatniego księstwa śląskiego znajdującego się formalnie pod kontrolą polską. Układ wszedł w życie w 1356 roku.

Po śmierci Kazimierza I jego ziemie zostały włączone do posiadłości Siemowita, który tym samym zjednoczył całe Mazowsze. Nie wiadomo, czy Kazimierz był żonaty i czy miał dzieci.

Autor hasła:

Maciej Michalski – doktor habilitowany, historyk mediewista, związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor prac poświęconych m. in. historii idei, historii kobiet oraz historii kształtowania się tożsamości narodowej Słowian w XIX wieku. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. „Słownik władców polskich” (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.