Najważniejsze rocznice

fot.Bundesarchiv/CC-BY-SA 3.0 Friedrich Krüger był, po Hansie Franku, drugim najważniejszym „celem” polskiego podziemia.

20 kwietnia 1943 roku w Krakowie miał miejsce nieudany zamach na życie Wyższego Dowódcy SS i Policji w Generalnym Gubernatorstwie SS-Obergruppenführera Friedricha Wilhelma Krügera. Akcję przeprowadzili członkowie Organizacji Specjalnych Akcji Bojowych („Osa-Kosa”).

Decyzja o przeprowadzeniu zamachu na Krügera zapadła jesienią 1942 roku, kilka miesięcy po utworzeniu oddziału „Osa-Kosa”. Pierwotnie termin akcji wyznaczono na 6 kwietnia. Nazistowski dygnitarz miał zginąć w drodze ze swojego mieszkania na Wawelu do siedziby rządu Generalnego Gubernatorstwa. Okazało się jednak, że tego dnia z nieznanych powodów nie opuścił zamku. Ponieważ kolejne dni spędził poza Krakowem, kolejna okazja nadarzyła się dopiero 20 kwietnia – w dniu urodzin Adolfa Hitlera.

Wykonanie zadania powierzono najmłodszym członkom krakowskiej sekcji „Osy-Kosy”: Tadeusz Battek „Góral” i Andrzej Jankowski „Jędrek”. Obrzucili oni samochód, w którym hitlerowski dowódca zmierzał do pracy, granatami wykonanymi w warsztatach Armii Krajowej (tzw. „Filipinkami). Zamiast do wnętrza samochodu lub na jego przód, trafiły one na jego tylną część. Krüger został jedynie ranny. Widząc niepowodzenie akcji i nie mając broni, by móc dokończyć dzieła przy pomocy broni maszynowej, zamachowcy salwowali się ucieczką.