Najważniejsze rocznice

fot.Illustrated London News/domena publiczna Powstańcom udało się na szereg tygodni opanować stolicę kraju, Delhi.

10 maja 1857 roku w Indiach wybuchło tak zwane powstanie sipajów. Zbrojne wystąpienia przeciwko rządom Wielkiej Brytanii trwały do lipca 1858 roku.

Sipaje byli pochodzącymi z miejscowych plemion żołnierzami wojsk Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Powodem ich buntu były warunki panujące w armii. Stanowiska oficerskie zajmowali wyłącznie Anglicy, nie liczono się też ze zwyczajami miejscowej ludności. Iskrą zapalną stało się wprowadzenie nowej strzelby, Enfield P-53. Do okręcania nabojów używano w niej papieru nasączonego tłuszczem wołowym lub wieprzowym. Było to ze względów religijnych nie do przyjęcia ani dla hinduistów, czczących krowy, ani dla muzułmanów, uważających świnie za nieczyste.

Powstanie rozpoczęło się w mieście Meerut, gdzie 9 maja 85 żołnierzy zostało skazanych przez sąd wojskowy za odmowę uczestnictwa w paradzie z użyciem stanowiących przedmiot konfliktu strzelb. Następnego dnia w ich obronie wybuchły zamieszki. Żołnierzy wsparła ludność cywilna. 11 maja oddziały z Meerut dotarły do Delhi. Bunt szybko się rozprzestrzenił, obejmując północną część kraju, a rebeliantom udało się zdobyć stolicę i kilka innych miast.

Anglicy, początkowo zaskoczeni, wkrótce przy wsparciu króla Nepalu, a często i miejscowych książąt, przystąpili do tłumienia powstania. Zajęło to ponad rok. W trakcie walk wiele miast zostało zniszczonych, często cierpiała również ludność cywilna. Zginęły setki tysięcy osób.