Znaleziono tarczę z epoki żelaza. Eksperci twierdzą: jest jedyna w swoim rodzaju

Fragment odnalezionej tarczy (fot. University of Leicester Archaeological Services (ULAS)

fot.University of Leicester Archaeological Services (ULAS) Fragment odnalezionej tarczy (fot. University of Leicester Archaeological Services (ULAS)

Wydawać by się mogło, że tarcza, aby powstrzymać impet uderzenia atakującego, musi być ciężka i solidna. Tymczasem to niezwykłe znalezisko pokazuje, że w tej roli może się sprawdzić także materiał z pozoru kruchy i nietrwały, jak… kora. Tarcza z niej wykonana zachwyciła brytyjskich archeologów.

Obiekt został odkryty w 2015 roku, w pobliżu Leicester, w czasie rutynowych wykopalisk. Natrafili na niego naukowcy z uniwersytetu Leicester, którzy nie mają wątpliwości – to jedyne w swoim rodzaju znalezisko. Tarcza wykonana z kory drzewnej miała wymiary 67 na 37 centymetrów. Datowanie izotopem węgla wyznacza jej powstanie na okres pomiędzy 395 i 255 rokiem p.n.e., czyli na środkową epokę żelaza. Naukowcy są zdania, że miejsce, w którym znaleziono obiekt, służyło w tamtym okresie jako wodopój dla bydła. W jego pobliżu przebiegała rzymska droga, a okolica była raczej rolnicza.

Tarczę, która nosi ślady dużych zniszczeń, prawdopodobnie wrzucono na dno wodopoju. Jak informują brytyjscy naukowcy, odkryto na niej ślady włóczni. Nie wiadomo jednak, czy nie powstały one jako rezultat rytualnego zniszczenia tarczy. Wiosną zeszłego roku archeolodzy podjęli ciekawy eksperyment. Postanowili mianowicie, że zrekonstruują znalezisko. Aby zrozumieć, jak dokładnie się do tego zabrać, zaprzęgli do pracy najnowsze technologie – tomografię i wydruk 3D. Po dokładnej analizie materiałowej wiedzieli też, jakiej konkretnie kory muszą użyć.

Oryginał wykonano z kory olchy, wierzby, topoli, leszczyny lub trzmieliny i usztywniono paskami drewna z jabłoni, gruszy, pigwy lub głogu. Z przodu środek wzmacniało tkane umbo, a całość była pomalowana w szachownicę czerwoną farbą. Jak zaobserwowali archeolodzy, gdy kora wysychała, tarcza zaczęła się zaokrąglać. W materiale opublikowanym przez University of Leicester Archaeological Services tłumaczą, że eksperyment udowodnił, iż wykonane z kory drewnianej tarcze były jak najbardziej zdatne do użycia. Można też przypuszczać, że były w tym okresie i okolicach popularne.