Przemysł (ur. 1278, zm. ok. 1336–1338) – książę inowrocławski, potem sieradzki, syn Siemomysła kujawskiego i Salomei, córki Sambora II tczewskiego.
Po śmierci ojca (1287) jego dzielnicą zarządzała matka Salomea. Usamodzielnił się ok. 1296–1298 roku. Własną dzielnicę otrzymał po podziale ojcowizny w 1314 roku. Na skutek awanturniczej polityki brata Leszka i jego uwięzienia Przemysł odgrywał rolę pierwszoplanową w dzielnicy inowrocławskiej.
Mimo złożenia hołdu Wacławowi II w 1300 roku, ok. 1305 roku wystąpił przeciwko jego staroście w Wielkopolsce. Ostatecznie stanął po stronie Władysława I Łokietka w jego sporze o koronę z Wacławem w 1306 roku. Wtedy w zamian za zwrot dawnych ziem Łokietka otrzymał urząd namiestnika w Świeciu, który stracił po zajęciu Pomorza przez Krzyżaków w 1309 roku.
W następnych latach stał wiernie u boku Łokietka. Został za to wynagrodzony nadaniem urzędu namiestnika Poznania. Był to jednak tylko epizod. W okresie przygotowań Łokietka do wojny z Krzyżakami w 1329–1331 roku należące do Przemysła księstwo inowrocławskie zostało zamienione na sieradzkie. Król skonsolidował dzięki temu w swoim ręku ziemie na pograniczu kujawsko-krzyżackim. Przemysł nie był żonaty, nie miał dzieci.