fot.domena publiczna Imię Otto miał otrzymać na cześć niemieckiego cesarza Ottona III (na ilustracji). Władca miał być jego ojcem chrzestnym.
Otto (ur. ok. 1000, zm. 1033) – książę polski, młodszy syn Bolesława I Chrobrego i jego trzeciej żony Emnildy, prawdopodobnie księżniczki połabskiej.
Jak się powszechnie przyjmuje, otrzymał imię na cześć cesarza Ottona III, co podkreślał już Thietmar. Przypuszcza się nawet, że sam cesarz był jego ojcem chrzestnym, a fakt ten miał miejsce na zjeździe gnieźnieńskim w 1000 roku. Jako młodzieniec został wysłany przez ojca do Miśni w celu powitania i sprowadzenia jego przyszłej, już czwartej, żony Ody (1018).
Po śmierci Bolesława Chrobrego, między 1025 a 1030 rokiem opuścił kraj, być może razem z Bezprymem. Wydaje się, że dorastał w cieniu swego brata Mieszka II, a po śmierci ojca wyznaczono mu rolę drugoplanową. Zapewne to spowodowało, że Otto poparł przyrodniego brata Bezpryma, wrócił w 1031 roku na czele posiłków ruskich i pomógł mu usunąć Mieszka II z tronu. Po objęciu władzy w kraju drogi przyrodnich braci szybko się rozeszły. Być może i tym razem Otto nie był zadowolony ze swej pozycji przy starszym Bezprymie i sprzymierzył się z Mieszkiem II, który przebywał na wygnaniu.
W 1032 roku, po śmierci Bezpryma i powrocie Mieszka do kraju, cesarz Konrad II wymusił podział Polski na trzy dzielnice – Otto miał otrzymać wtedy Śląsk. W roku następnym Otto zmarł, a miejsce jego pochówku nie jest znane. Nie wiemy również, czy ożenił się i czy posiadał potomstwo, zdaje się jednak, że zmarł bezpotomnie. Na podstawie nieprecyzyjnych przekazów niektórych źródeł niemieckich w starszej literaturze historycznej uznano, że Otto i Bezprym to ta sama osoba. Informacje dobrze zorientowanego w stosunkach rodzinnych Bolesława Chrobrego Thietmara oraz inne źródła wskazują jednoznacznie, że Otto i Bezprym to dwie odrębne postaci, dwaj synowie Chrobrego z różnych małżeństw.