Mieszko zwany Młodszym (ur. ok. 1160-1165, zm. 2 VIII 1193) – książę kaliski, trzeci syn Mieszka III Starego i jego drugiej żony Eudoksji.

Na forum publicznym pojawił się jako dziecko w 1167 r., występując wspólnie z braćmi na dokumentach swego ojca oraz stryja Kazimierza II Sprawiedliwego. W latach osiemdziesiątych XII w. Mieszkowi Staremu udało się skłócić chorowitego Leszka Bolesławica, księcia Mazowsza i Kujaw, z Kazimierzem Sprawiedliwym i wprowadzić syna, z nadzieją na sukcesję, jako namiestnika do dzielnicy Leszka.

Samowolne i bezwzględne rządy Mieszka wywołały jednak oburzenie na całym Mazowszu i skłoniły Leszka do zmian postanowienia o następstwie. Przed śmiercią (1186) przekazał dzielnice ponownie Kazimierzowi Sprawiedliwemu, a Mieszka wypędził. Ok. 1190 r. Mieszko otrzymał od ojca w zarząd ziemię kaliską.

W 1191 r., po chwilowym opanowaniu przez Mieszka Starego ziemi krakowskiej, Mieszko lub jego brat Bolesław mieli sprawować tam władzę w imieniu ojca. Kazimierz jednak szybko opanował sytuację, uwięził Mieszkowego syna, a później wspaniałomyślnie odesłał go ojcu. Krótko potem Mieszko zmarł i został pochowany w ufundowanej przez ojca kolegiacie św. Pawła w Kaliszu. Jego grób (wraz z grobem Mieszka Starego) odkryto tam w latach 1958-1960. Był nieżonaty.

Autor hasła:

Jacek Jaskulski – doktor nauk humanistycznych, historyk mediewista związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Biblioteką Kórnicką PAN. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”. Zmarł w 2006 roku.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców polskich (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.