Mieszko (ur. ok. 1223/1227, zm. ok. 1241/1242) – książę śląski, drugi syn Henryka Il Pobożnego i Anny czeskiej.

Znany jest tylko z kilku wzmianek źródłowych. W chwili śmierci ojca (1241) mógł być już na tyle dojrzały, by sprawować samodzielne rządy. Może otrzymał od brata Bolesława II Rogatki własną dzielnicę w ziemi lubuskiej.

Wiadomo jednak tylko tyle, że w Lubuszu znajdował się jego grób. Umrzeć musiał niedługo po śmierci ojca, milczą bowiem o nim wszystkie źródła dotyczące późniejszych wypadków.

Autor hasła:

Tomasz Jurek – profesor doktor habilitowany, historyk mediewista związany z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk. Autor wielu publikacji, poświęconych m. in. średniowiecznej historii Śląska. Współautor „Słownika władców polskich”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców polskich (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.