Ludwik V Leniwy (ur.?, zm. 22 V 987) – Król Francji od 986 r. Syn Lotara i Emmy z rodu Liudolfingów. Pochowany w kościele St.-Corneille w Compiègne.

Koronowany został jeszcze za życia ojca w 979 r. Jego małżeństwo z Adelajdą, siostrą Gottfryda z Anjou, najpotężniejszego feudała w Akwitanii, oraz koronacja na króla Akwitanii w 982 r. miały wzmocnić władzę Karolingów. Powrót Ludwika na dwór ojca w 984 r. świadczy o fiasku tych planów.

Wbrew nadanemu mu przez Odorannusa z Sens przydomka „Leniwy”, Ludwik prowadził aktywną politykę zmierzającą do odzyskania królewskiej supremacji. Bezpotomna śmierć, wskutek nieszczęśliwego wypadku na polowaniu, oznaczała wygaśniecie męskiej linii Karolingów na tronie francuskim.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.

Autor hasła:

Dariusz A. Sikorski – doktor habilitowany, profesor UAM. Mediewista specjalizujący się we wczesnych dziejach Polski, a zwłaszcza historii Kościoła i religii. Autor prac Kościół w Polsce za Mieszka I i Bolesława Chrobrego, Wczesnopiastowska architektura sakralna czy Początki Kościoła w Polsce, a także popularnonaukowej książki Religie dawnych Słowian. Współautor „Słownika władców średniowiecznej Europy”.