fot.Adrian Tync/CC BY-SA 4.0 Moneta sześciogroszowa bita w Zamościu podczas oblężenia

Oblężenie Zamościa (22 stycznia – 25 listopada 1813) – walki o Twierdzę Zamość pomiędzy wojskami Księstwa Warszawskiego a armią rosyjską w czasie wojen napoleońskich.

Po wymarszu polskiej armii z księciem Józefem Poniatowskim na czele do Saksonii, na teren Księstwa Warszawskiego wkroczyli Rosjanie. Korpus dowodzony przez generała W. Musina-Puszkina (potem generała Ratha) liczący ok. 7–10 tys. i 160 dział otoczył twierdzę. Polska załoga (3800 ludzi i 130 dział), dowodzona przez generała Maurycego Haukego, stawiła mu czoło. W ciągu 8-miesięcznego oblężenia Polacy odparli 3 szturmy. W momencie wymuszonej głodem i chorobami honorowej kapitulacji w twierdzy znajdowało się 1378 żołnierzy zdolnych do noszenia broni. W walce poległo ok. 200, reszta chorowała.

Do wcześniejszego oblężenia Zamościa, na skutek którego miasto znalazło się w polskich rękach, doszło w maju 1809 roku.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.