fot.domena publiczna Ignacy Prądzyński, dowódca spod Iganii, specjalista-kwatermistrz
Bitwa pod Iganiami, Iganie (10 kwietnia 1831) – starcie polskich oddziałów z wojskami rosyjskimi w czasie trwania powstania listopadowego.
W ramach wiosennej inicjatywy polskiej zgrupowanie generała Ignacego Prądzyńskiego (ok. 11 tys. żołnierzy, 16 dział) stoczyło bitwę przy szosie brzeskiej, 4 km od Siedlec, z VI korpusem generała Grigorija Rosena, osłaniającym manewry głównych sił rosyjskich feldmarszałka Iwana Dybicza. Umiejętne dowodzenie Prądzyńskiego pozwoliło Polakom wydobyć się z trudnego położenia i odnieść piękne zwycięstwo. Straty rosyjskie wyniosły 3 tys. zabitych i rannych oraz 1,5 tys. jeńców, podczas gdy Polacy stracili tylko nieco ponad 500 poległych i rannych. Sukces taktyczny nie został jednak wykorzystany operacyjnie.
Autor hasła:
Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.
