Kazimierz III (ur. ok. 1449, zm. 1480) – książę płocki, wyszogrodzki, płoński, zakroczymski, biskup płocki, syn Bolesława IV i Barbary, księżniczki ruskiej.

Od 1457 roku, choć niepełnoletni, występuje jako współrządca schedy ojcowskiej. Znajdował się w tym czasie pod kuratelą matki Barbary. Do 1475 roku poprzez układy z braćmi bądź sprzedaże pozbył się wszystkich swoich ziem.

Śluby kapłańskie złożył jeszcze przed 1471 rokiem, w tym bowiem roku rozpoczął starania o otrzymanie biskupstwa płockiego. Rywalizował o to stanowisko z kandydatem króla Kazimierza IV Jagiellończyka. Ostatecznie dzięki poparciu z różnych stron otrzymał sakrę biskupią. W tym czasie tytułował się jeszcze księciem Mazowsza i biskupem płockim.

W czasie rządów w swojej dzielnicy mazowieckiej odznaczał się niefrasobliwością w polityce fiskalnej. Nakładał nadmierne, niezgodne z przepisami podatki, wydawał przywileje. Ta niegospodarność odbiła się także na jego rządach w diecezji. Zmusiło to kapitułę do oddania spraw gospodarczych biskupstwa pod zarząd wikariusza generalnego. Kazimierz zmarł nagle podczas zarazy i został pochowany w Pułtusku. Nie był żonaty, nie miał dzieci.

Autor hasła:

Maciej Michalski – doktor habilitowany, historyk mediewista, związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor prac poświęconych m. in. historii idei, historii kobiet oraz historii kształtowania się tożsamości narodowej Słowian w XIX wieku. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. „Słownik władców polskich” (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.