Najważniejsze rocznice

fot.Roman Burzyński/domena publiczna Bolesław Bierut był prezydentem Polski w latach 1947-1952.

5 lutego 1947 roku Sejm Ustawodawczy wybrał Bolesława Bieruta na prezydenta RP.

Bierut już wcześniej pełnił faktycznie rolę głowy państwa jako przewodniczący, a następnie Prezydent Krajowej Rady Narodowej, organu powołanego przez Polską Partię Robotniczą jako „tymczasowa reprezentacja polityczna”. Rada zakończyła jednak działalność w dniu wyborów do Sejmu Ustawodawczego, które odbyły się dnia 19 stycznia 1947 roku. Ich przeprowadzenie było jednym z warunków organizacji powojennej władzy w Polsce, ustalonych w trakcie konferencji jałtańskiej.

By zapewnić zwycięstwo organizowanemu przez siebie Blokowi Demokratycznemu, PPR sfałszowała wybory. Pozwoliło jej to na obsadzenie najważniejszego stanowiska w państwie. Bierut, jako były Prezydent KRN i jednocześnie tajny członek Biura Politycznego PPR, był oczywistym kandydatem.

Bierut sprawował funkcję do listopada 1952 roku, kiedy na mocy uchwalonej w lipcu nowej konstytucji powołano Radę Państwa. Przez kolejne dwa lata był prezesem Rady Ministrów PRL. W czasie, gdy zajmował najwyższe stanowiska w państwie, kierował procesem stalinizacji kraju. Był odpowiedzialny za czystki i krwawą rozprawę z antykomunistyczną opozycją.