Portal dla tych, którzy wierzą, że przeszłość ma znaczenie. I że historia to sztuka dyskusji, a nie propagandy.
Menu
fot.Herman Hahn/domena publiczna Król Kazimierz IV Jagiellończyk musiał w 1479 roku wysłać wojsko na Warmię, by przywrócić tam zwierzchność Polski.
2 kwietnia 1479 roku w Budzie król Polski Kazimierz IV Jagiellończyk i król Węgier Maciej Korwin zawarli porozumienie, na mocy którego Korwin wycofał poparcie dla zakonu krzyżackiego. Przyspieszyło to zakończenie trwającej od 1478 roku na Warmii tak zwanej wojny popiej.
Król węgierski objął zakon swoim protektoratem w 1477 roku, obiecując Krzyżakom wsparcie w razie ewentualnej wojny z Polską. Korwin liczył na osłabienie polskiego władcy. Rywalizował z Jagiellonami o tron czeski, a na dodatek Kazimierz zgłaszał pretensje do korony węgierskiej.
W tym czasie od kilku lat trwał już konflikt o obsadzenie biskupstwa warmińskiego. Kazimierz chciał umocnić uzyskaną w 1466 roku władzę nad Warmią, nominując na to stanowisko zaufanego człowieka, biskupa chełmińskiego Wincentego Kiełbasę. Kapituła warmińska wybrała jednak związanego z papiestwem Mikołaja Tungena, którego poparł także zakon krzyżacki. W 1478 roku doszło na tym tle do konfliktu zbrojnego.
Porozumienie między monarchami polskim i węgierskim pozwoliło Jagiellończykowi ostatecznie rozprawić się z Tungenem, który przy wsparciu Krzyżaków zdążył nawet zająć kilka zamków. Wojska polskie zajęły Warmię, a biskup musiał ukorzyć się przed królem. W lipcu 1479 potwierdzono zwierzchność Polski nad spornym terytorium.
Bitwy pod Kałuszynem (2 kwietnia 1831) – Podczas wojny polsko-rosyjskiej, w jaką ostatecznie przekształciło się powstanie listopadowe, miasteczko Kałuszyn (powiat mińsko-mazowiecki) stało się trzykrotnie terenem walki. 2 kwietnia dywizja jazdy generała Tomasza Łubieńskiego doścignęła straże tylne wycofującego się rosyjskiego korpusu...