Najważniejsze rocznice

fot.domena publiczna Na ławie oskarżonych zasiadło 11 przywódców antysanacyjnej opozycji.

13 stycznia 1931 roku ogłoszono wyroki w procesach brzeskich. Większość oskarżonych, czyli działaczy opozycji antysanacyjnej, otrzymała wyroki po 2-3 lata pozbawienia wolności.

Do pierwszych aresztowań wśród członków opozycji doszło już we wrześniu 1930 roku, niedługo po ogłoszeniu przez stronnictwa antysanacyjne, zrzeszone w ramach Centrolewu, że będą w nadchodzących wyborach wystawiały wspólną listę wyborczą. Do więzienia trafili między innymi Norbert Barlicki, Herman Lieberman, Wincenty Witos i Wojciech Korfanty. Jednocześnie rozgłaszano, że powodem zatrzymania są przestępstwa natury kryminalnej, jak kradzieże czy oszustwa.

W rozpoczętym 26 października 1930 roku procesie brzeskim na ławie oskarżonych zasiadło 11 przywódców opozycji. Ogłoszony w styczniu wyrok nie zapadł jednogłośnie – votum separatum zgłosił sędzia Stanisław Leszczyński, domagający się uniewinnienia wszystkich podsądnych.

Karę trzech lat więzienia otrzymało pięciu oskarżonych – Adam Ciołkosz, Stanisław Dubois, Mieczysław Mastek, Adam Pragier i Józef Putek. Trzech (Norbert Barlicki, Herman Lieberman i Władysław Kiernik) otrzymało wyrok dwóch i pół roku pozbawienia wolności. Kazimierz Bagiński został skazany na 2 lata więzienia, a Wincenty Witos – półtora roku. Tylko jeden podsądny, Adolf Sawicki, został uniewinniony.

Po ogłoszeniu wyroku sprawa toczyła się dalej w sądach apelacyjnych. Ostatecznie zakończyła się dopiero w 1933 roku. Większość oskarżonych nie odsiedziała jednak pełnego wyroku – pierwsi zostali zwolnieni z więzienia już w 1934 roku.