Jerzy I Dołgoruki (ur. ok. 1090, zm. 15 V 1157) – książę rostowski i suzdalski od 1125 roku, wielki książę kijowski w latach 1149–1150, 1150 i 1155–1157. Szósty syn Włodzimierza Monomacha. Przodek głównej linii Rurykowiczów.

Dwukrotnie żonaty: z Aepą. córką chana Polowców, i z nieznaną Bizantynką. Z jego jedenaściorga potomstwa najbardziej znani są Andrzej Bogolubski (1110–1174) i Wsiewołod Wielkie Gniazdo.

Ambitny awanturnik, przydomek „Długoręki” zawdzięczał podobno drapieżności – długim rękom, którymi sięgał po cudze księstwa. Po śmierci brata, Mścisława, rozpoczął ciąg bezustannych wojen o księstwo kijowskie, którego jego potomkowie nie zdołali utrzymać. Uchodzi za założyciela Moskwy (1147).

Autor hasła:

Krzysztof Pietkiewicz – profesor doktor habilitowany, historyk specjalizujący się w historii Europy Wschodniej, związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor wielu publikacji, poświęconych m. in. historii Litwy i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Współautor „Słownika władców Europ średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.