Igor (skand. Ingvarr) (ur.?, zm. ok. 945) – książę kijowski w latach 912/922-945. Rzekomo syn legendarnego Ruryka, historyczny przodek dynastii Rurykowiczów. Wychowanek księcia kijowskiego Olega (zm. 912 lub 922), ożeniony zapewne z jego wnuczką, księżną Olgą; miał z nią syna, Światosława.

Informacje o Igorze z lat 912-922 mogą się odnosić do Olega. Usiłował on rozszerzyć panowanie Kijowa na okolice Morza Kaspijskiego, gdzie wyprawiał się w latach 913/914 i 943. W 941 r. dowodził nieudaną wyprawą na Bizancjum, stracił zniszczoną ogniem greckim flotę, następnie zdobył Tmutarakań – kolonię nad Cieśniną Kerczeńską. W 944 r. zawarł pokój z Bizancjum. Odparł pierwszy najazd Pieczyngów na Kijów.

Państwo Igora ogarnęło całą wschodnią Słowiańszczyznę. Głównymi jego ośrodkami były Kijów i Nowogród Wielki oraz Smoleńsk, Czernihów, Lubecz i Wyszogród. Igor zginął w walkach z Drewlanami, plemieniem ruskim mieszkającym na północny zachód od Kijowa, których chciał zmusić do zapłacenia podwójnej daniny.

Z imieniem jego żony Olgi wiąże się początki chrześcijaństwa na Rusi. W czasie podróży do Bizancjum w 955 (957?) r. przyjęła chrzest, ale niezadowolona z polityki bizantyńskiej zerwała układy i nawiązała stosunki z cesarzem Ottonem I. Zmarła w 969 r.; jest świętą Kościoła prawosławnego.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.

Autor hasła:

Krzysztof Pietkiewicz – profesor doktor habilitowany, historyk specjalizujący się w historii Europy Wschodniej, związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor wielu publikacji, poświęconych m. in. historii Litwy i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Współautor „Słownika władców Europ średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.