Chrystian IX (ur. 8 IV 1818 w Gottorp, Szlezwik, zm. 29 I 1906 w Kopenhadze) – król Danii w latach 1863–1906. Czwarty syn księcia Fryderyka Wilhelma Schleswig-HoIstein-Sonderburg-GIücksburg (zm. 1831). Żoną Chrystiana IX była poślubiona w 1842 roku Ludwika (1817–1898), księżniczka Hesji-Kassel, z którą miał sześcioro dzieci. Następcą tronu został Fryderyk VIII (3 VI 1843 – 14 V 1912), najstarsza córka Aleksandra (1844–1925) wyszła w 1863 roku za króla Wielkiej Brytanii i Irlandii Edwarda VII, syn Jerzy został królem Greków, Dagmar (1847–1928) poślubiła w 1866 roku cara Aleksandra III; wnuk Chrystiana IX, książę Karol, objął w 1905 roku jako Hakon VII tron Norwegii.
Po śmierci ojca wychowywał się w Danii, w latach 1839–1841 studiował w Bonn. Podczas wojny niemiecko-duńskiej (1848–1850) był jedynym księciem z dynastii Szlezwik-Holsztyn, który pozostał w służbie króla Danii; postawa ta – wobec braku potomstwa króla Fryderyka VII – zapewniła mu wyniesienie do godności następcy tronu (31 VII 1853).
Po objęciu władzy ogłosił 18 listopada 1863 roku konstytucję, obowiązująca również w Szlezwiku, co oznaczało zjednoczenie księstwa z Danią; sytuację dodatkowo skomplikowało wystąpienie pretendenta do Szlezwiku i Holsztyna, księcia Fryderyka VIII. Wojna niemiecko-duńska, wobec udziału Prus i Austrii, zakończyła się utratą Szlezwiku, Holsztyna i Lauenburga (pokój w Wiedniu, 30 X 1864). Od tego czasu Christian IX powierzał formowanie rządu konserwatystom, nie mającym poparcia większości parlamentarnej; dopiero w 1901 roku władzę objęli liberałowie.