Twoja Historia

Portal dla tych, którzy wierzą, że przeszłość ma znaczenie. I że historia to sztuka dyskusji, a nie propagandy.

Bolesław I (książę mazowiecki 1233/47–1248 i sandomierski 1229–1232)

Nie wiadomo, gdzie Bolesław I został pochowany. Niewykluczone, że jego ciało spoczęło w płockiej katedrze (na zdj. znajdujący się tam sarkofag władców polskich).

fot.Chrisiek/CC BY 2.5 Nie wiadomo, gdzie Bolesław I został pochowany. Niewykluczone, że jego ciało spoczęło w płockiej katedrze (na zdj. znajdujący się tam sarkofag władców polskich).

Bolesław I (ur. ok. 1208, zm. 1248) – książę sandomierski, sieradzki i mazowiecki, syn Konrada I mazowieckiego i Agafii, córki Świętosława Andrzeja, księcia na Nowogrodzie Siewierskim. Był wychowywany przez rycerza Krzywosąda na dworze ojca. Konrad I włączał go stopniowo, podobnie jak młodszego Kazimierza, w działalność polityczną.

Ok. 1230 roku otrzymał od ojca ziemie sandomierską, którą utracił po klęskach ojca w walce z Henrykiem I Brodatym. W zamian otrzymał ziemię sieradzką (1233), zamienioną w 1234 roku na Mazowsze (w Sandomierskiem zatrzymał jednak kilka grodów). W swojej polityce pozostawał w cieniu ojca. Nigdy nie wystąpił przeciwko niemu, wręcz przeciwnie, wspierał go zbrojnie i dyplomatycznie. Brał udział w walce Konrada z Henrykiem Brodatym, a w późniejszym czasie, po otrzymaniu Mazowsza, wspierał ojca w walce z Prusami i Jaćwiegami. Niezależną politykę prowadził w drugiej połowie lat trzydziestych XIII wieku, niemniej nigdy w pełni się nie usamodzielnił.

Popierał i realizował plany Konrada osadzenia braci dobrzyńskich w Drohiczynie oraz rycerstwa z innych dzielnic na granicy prusko-jaćwięskiej. Obrona tejże granicy była główną troską Bolesława, w którym to przedsięwzięciu szukał sojuszy na Rusi. Był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Gertrudą, córką Henryka II Pobożnego, po raz drugi z Anastazją, córką księcia bełskiego. Nie miał dzieci. Zmarł, pozostawiając swoje księstwo młodszemu bratu Siemowitowi I.

Rządy Bolesława charakteryzowały się spokojną i harmonijną polityką wewnętrzną, skupioną na obronie granicy północnej. Pomijając udział w wyprawach ojca, nie prowadził samodzielnej polityki zewnętrznej. Na uwagę zasługują jego dobre stosunki z Kościołem.

Autor hasła:

Maciej Michalski – doktor habilitowany, historyk mediewista, związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor prac poświęconych m.in. historii idei, historii kobiet oraz historii kształtowania się tożsamości narodowej Słowian w XIX wieku. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej „Słownik władców polskich” (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.