Achmat (Achmed) (ur.?, zm. 1481) – Chan Wielkiej (Zawołżańskiej, tj. Zawolskiej) Ordy w latach 1465-1481. Potomek Timura Kutługa.

Dążył do przywrócenia jedności w Kipczaku. Podporządkował sobie Ordę Nogajską i podjął walki z chanem krymskim Mengli Gerejem. Pomocy szukał w sojuszu z Kazimierzem Jagiellończykiem (1476), co podzieliło Europe Wschodnią na dwie koalicje: Litwy z Wielką Ordą i Moskwy z Krymem.

Wobec dążeń do niezawisłości Iwana III, Achmat podjął wielką wyprawę na Moskwę w 1480 r. Litwini, zajęci odpieraniem ataków z Krymu i kłopotami wewnętrznymi, nie podjęli działań. Achmat stanął nad Ugrą naprzeciw wojsk Iwana III i po kilku tygodniach odstąpił. Wydarzenie to jest uznawane za koniec panowania tatarskiego nad Rusią. Porażka na Rusi osłabiła autorytet Achmata, który zginął zamordowany na Syberii przez chana Ibaka.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.

Autor hasła:

Krzysztof Pietkiewicz – profesor doktor habilitowany, historyk specjalizujący się w historii Europy Wschodniej, związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor wielu publikacji, poświęconych m. in. historii Litwy i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Współautor „Słownika władców Europ średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.