Robert II Pobożny (ur. ok. 970 w Orleanie, zm. 20 VII 1031 w Melun) – król Francji w latach 996–1031 z dynastii Kapetyngów. Syn Hugona Kapeta i Adelajdy z Poitiers. Żonaty trzykrotnie: od 988 roku z Rozalą, córką króla Berengara, wdową po hrabim Flandrii, którą wkrótce oddalił; z Bertą Burgundzką, oddaloną pod presją kleru; z Konstancją z Arles, z która miał trzech synów: Henryka (Henryk I), Roberta, księcia Burgundii i Hugona. Pochowany w opactwie Saint-Denis.
Koronowany w 988 roku, dążył do powiększenia domeny królewskiej. Dzięki pierwszemu małżeństwu uzyskał Montreuil-sur-Mer. Po długich walkach pokonał Ottona Wilhelma, uzurpatora księstwa Burgundii, i przyłączył tę ziemię do domeny. Zdobył Dreux i hrabstwo Melun.
Spór z hrabią Blois Odonem II zakończył się niekorzystnie dla Roberta – Odon zajął Troyes, Szampanię i Brie, zagrażając w ten sposób domenie królewskiej. Kronikarze podkreślają dzielność Roberta, jego uczoność i pobożność, choć ta nie uchroniła go przed konfliktem z klerem, spowodowanym problemami małżeńskimi.