fot.Pierre Charles Comte/domena publiczna Piotr kazał ekshumować ciało Inez, następnie koronował je i zmusił arystokratów do oddania mu hołdu.
Piotr I Okrutny (ur. 18 IV 1320 w Coimbrze, zm. 18 1 1367 w Estremoz) – król Portugalii od 1357 roku. Syn Alfonsa IV, króla Portugalii, i Beatrycze, córki Sancho IV, króla Kastylii. Dwaj jego synowie: prawowity – Ferdynand I (1345–1383) i bastard – Jan I (1358–1433) byli później królami Portugalii. Pochowany w klasztorze w Alcobaça obok Inez de Castro.
W 1339 roku ożenił się z Konstancją Kastylijską, córką Jana Manuela, księcia de Peñafiel. Wkrótce po przybyciu swej żony do Lizbony (1340) zakochał się w jednej z jej dam dworu, Inez de Castro, która wywodziła się z jednego z najzamożniejszych szlacheckich rodów Kastylii. Po śmierci Konstancji (1345) romans z dwórką przekształcił się w silne wzajemne uczucie. Bracia Inez wyzyskiwali ten związek do prowadzenia intryg politycznych.
Król Alfons IV, zaniepokojony wzrostem wpływów kastylijskich w Portugalii, usunął Inez, skazując ją na śmierć w 1355 roku. Piotr wystąpił z tego powodu przeciwko ojcu i wywołał trwającą ponad siedem miesięcy wojnę domową. Pogodził się z Alfonsem IV na krótko przed jego śmiercią. Po wstąpieniu na tron zemścił się na wrogach i mordercach Inez de Castro, których zgładził, wydzierając im żywcem serca (stąd przydomek).
Urządził swej ukochanej uroczysty pogrzeb i przeniósł jej zwłoki do klasztoru cysterskiego w Alcobaça. Złożył oświadczenie, iż potajemnie poślubił Inez kilka lat wcześniej i legitymizował dzieci pochodzące z tego związku. Dramat miłosny Piotra i Inez stanowi temat wielu utworów literatury portugalskiej i hiszpańskiej. Piotr I był niezwykle popularny wśród ludu. Ograniczył wpływy duchowieństwa, a w 1361 roku zabronił publikowania bulli papieskich bez aprobaty królewskiej.