Ludwik II Jąkała (ur. 1 X 846?, zm. 10 IV 879) – król zachodniofrankijski od 877 r. Syn Karola II Łysego, ojciec (z pierwszego, rozwiązanego małżeństwa), Ludwika III i Karlomana oraz pogrobowca z drugiego małżeństwa, Karola III Prostaka. Pochowany w Compiègne.
W 856 r. został koronowany na króla Neustrii, a po śmierci brata, Karola Dziecię, otrzymał w 867 r. tron akwitański.

Z powodu nieustannych ataków choroby był niemal niezdolny do samodzielnych rządów. Nawet papież Jan VIII nie uznał go za godnego koronacji cesarskiej. Możni i episkopat opowiedzieli się za prawami synów do dziedzictwa, a tym samym za podziałem państwa zachodniofrankijskiego.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.

Autor hasła:

Dariusz A. Sikorski – doktor habilitowany, profesor UAM. Mediewista specjalizujący się we wczesnych dziejach Polski, a zwłaszcza historii Kościoła i religii. Autor prac Kościół w Polsce za Mieszka I i Bolesława Chrobrego, Wczesnopiastowska architektura sakralna czy Początki Kościoła w Polsce, a także popularnonaukowej książki Religie dawnych Słowian. Współautor „Słownika władców średniowiecznej Europy”.