fot.domena publiczna Bitwa pod Mirem (obraz Wiktora Mazurowskiego)

Bitwa pod Mirem (9–10 lipca 1812) – bitwa pomiędzy oddziałami Księstwa Warszawskiego a wojskami Imperium Rosyjskiego podczas wojen napoleońskich.

Maszerująca w straży przedniej francuskiego IV korpusu kawalerii generała Mariana-Victora Latour-Maubourga dywizja jazdy generała Aleksandra Rożnieckiego (4800 szabel w 2 brygadach) w pobliżu miasteczka Mir nad rzeczką Miranką (dopływ Uszy, Białoruś) stoczyła bitwę z rosyjską kawalerią atamana Matwieja Płatowa osłaniającą odwrót armii generała Piotra Bagrationa spod Nowogródka. W pierwszym dniu bitwy 29 brygada lekkiej kawalerii generała Karola Turny walcząca z kozakami poniosła znaczne straty. Następnego już cała dywizja stawiła czoło 3-krotnie liczniejszym oddziałom Płatowa i nawiązując z nim równorzędną walkę, utrzymała pole bitwy. Jednak biorąc pod uwagę rozmiar strat (łącznie 1600 ludzi), była to klęska jazdy polskiej.

Autor hasła:

Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski – historyk, specjalista z zakresu dziejów politycznych, społecznych i militarnych ziem polskich w XIX stuleciu. Pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Akademii Ignatianum. Autor rozprawy habilitacyjnej „Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i XX wieku”, a także takich publikacji jak „Pod sztandarami Orła Białego” czy „Ziemie polskie w latach wielkiej wojny”. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej Bitwy polskie. Leksykon (Wydawnictwo Znak 1999) przygotowanej przez wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego: Tomasza Gąsowskiego, Jerzego Ronikiera, Piotra Wróbla i Zdzisława Zblewskiego. Zdanie wprowadzające pochodzi od redakcji.