fot.domena publiczna Portret Władysława II Wygnańca z żoną Agnieszką Babenberg, rodziców Konrada (fot. domena publiczna)
Konrad (ur. między 1146 a 1159, zm. 17 stycznia ok. 1180) – książę śląski, syn Władysława II Wygnańca i Agnieszki austriackiej.
Urodził się już po wygnaniu ojca z kraju, podczas pobytu w turyńskim Altenburgu. Bardzo niewiele o nim wiadomo. W życiu politycznym Polski pojawił się dopiero w 1178 r. Z woli księcia zwierzchniego Kazimierza II Sprawiedliwego otrzymał wówczas „marchię” głogowską, a więc północno-zachodni kąt Śląska wokół Głogowa, Żagania i Krosna (być może razem z ziemią lubuską).
Zmarł krótko potem, ale nie jest znana data roczna jego śmierci. W późniejszej tradycji pozostała całkowicie błędna informacja, jakoby Konrad po rezygnacji ze swego księstwa został biskupem w Bambergu. Jest to dalekie echo biografii zmarłego ok. 1273-1274 r. księcia głogowskiego Konrada, który za młodu był biskupem passawskim.