Najważniejsze rocznice

fot.Jan Matejko/domena publiczna Konsekwencją podpisania traktatu krakowskiego był hołd pruski, który odbył się dwa dni później.

8 kwietnia 1525 roku zawarto traktat krakowski, kończący toczoną od 1519 roku wojnę polsko-krzyżacką. Na mocy porozumienia podpisanego przez króla Zygmunta I Starego i wielkiego mistrza Albrechta Hohenzollerna, pruska gałąź zakonu została zsekularyzowana. W miejsce państwa zakonnego powołano księstwo pruskie, podległe królowi polskiemu.

Zakon krzyżacki pozostawał lennikiem Korony Polskiej od czasu pokoju toruńskiego z 1466 roku. Krzyżacy niechętnie godzili się na uznanie swojej podległości, wchodząc we wrogie Polsce sojusze m. in. z cesarzem Maksymilianem I Habsburgiem czy wielkim księciem moskiewskim, Wasylem III. Do konfliktu doszło jednak dopiero w 1519 roku, kiedy Albrecht Hohenzollern zażądał od Korony zwrotu Prus Królewskich i Warmii. Domagał się także wysokiego odszkodowania za „polską okupację” tych terenów.

Niedługo po rozpoczęciu działań wojennych sytuacja zakonu uległa znacznemu osłabieniu. Następca Maksymiliana, Karol V Habsburg, zdecydowanie nakazał zakończenie konfliktu. Pozbawiony cesarskiego wsparcia zakon już w 1521 roku musiał zgodzić się na zawieszenie broni na cztery lata. W 1525 roku w jego miejsce podpisano traktat pokojowy.

Konsekwencją podpisania traktatu krakowskiego był tak zwany hołd pruski, do którego doszło 10 kwietnia 1525 roku. Były wielki mistrz zakonu, Albrecht Hohenzollern, który został świeckim władcą utworzonego księstwa, uznał wówczas formalnie króla Zygmunta I Starego za swojego suwerena.