Najważniejsze rocznice

fot.domena publiczna Ceremonia koronacji Pepina Krótkiego na średniowiecznej miniaturze.

6 stycznia 754 roku papież Stefan II namaścił Pepina Krótkiego na króla Franków. Był to pierwszy przypadek koronacji świeckiego władcy przez głowę kościoła zachodniorzymskiego.

Stefan II już od kilku lat był zagrożony przez longobardzkiego króla Aistulfa. W pierwszej kolejności zwrócił się o pomoc do cesarza wschodniorzymskiego. Ten jednak, broniący się przed atakami Abbasydów i Bułgarów, nie mógł zareagować. Poradził więc biskupowi Rzymu, by spróbował znaleźć sojusznika wśród innych plemion germańskich.

Pepin Krótki, syn Karola Młota, okazał się wymarzonym kandydatem na sprzymierzeńca. Przejąwszy rządy w państwie Franków z rąk Merowingów, którym przysługiwał tytuł królewski, szukał legitymizacji swojej władzy. Papieskie namaszczenie wydało mu się dobrym rozwiązaniem; tego też zażądał w zamian za pomoc w walce z Aistulfem.

Wkrótce Stefan II w stroju pokutnym przybył na spotkanie z Pepinem. 6 stycznia namaścił nie tylko przyszłego króla, ale także jego dwóch synów – Karola i Karlomana. Pepin stał się pierwszym znanym władcą, którego koronował papież. Jednocześnie otrzymał tytuł patricius Romanorum (patrycjusza rzymskiego), podkreślający jego rolę jako obrońcy Wiecznego Miasta.

Jeszcze w tym samym roku Pepin odniósł pierwsze zwycięstwa w walce z Aistulfem. W 756 roku przekazał część zdobytych ziem papiestwu. Tak zwana Darowizna Pepina stała się podstawą przyszłego Państwa Kościelnego.