Filip I (ur. 1052, zm. VII 1108 w Melun) – król Francji w latach 1060–1108 z dynastii Kapetyngów. Syn Henryka I i Anny, księżnej kijowskiej. Żonaty dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Berta z Holandii, z którą miał syna Ludwika (Ludwik VI); oddalił ją w 1091 roku, poślubiając Bertradę z Montfort, żonę Fulkona, hrabiego Anjou, za co od 1095 roku przez dziesięć lat objęty był ekskomuniką.

Koronowany jeszcze za życia ojca (1059), początkowo pozostawał pod opieką Baldwina V, hrabiego Flandrii. W 1071 roku interweniował we Flandrii, popierając kandydaturę Arnolda III, ale został pokonany pod Kassel przez Roberta fryzyjskiego.

Zaniepokojony wzrastającą potęgą władcy anglo-normandzkiego, popierał bezskutecznie bunt Roberta Krótkonogiego przeciw jego ojcu, Wilhelmowi Zdobywcy (1078). Mimo braku sukcesów militarnych udało mu się rozszerzyć domenę poprzez zakupy Gâtinais (1068), Vexin (1082) i Bourges (1100).

Tak jak inni pierwsi Kapetyngowie, Filip I był władcą słabym, którego wpływy poza domeną były nieznaczne. W opinii historyków uchodzi za osobę gnuśną, oddającą się raczej przyjemnościom niż sprawom państwa.

Autor hasła:

Dariusz Rychlewicz – historyk, współautor „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.