Ethelbert (Aethelberht, ur.?, zm. 24 II 616) – król Kentu (w Anglii) być może już od 560 roku, ale raczej od ok. 580 roku. Pochowany w Canterbury.

Początki rodu Aethelberhta i jego panowania nie są jasne. Jeszcze przed objęciem władzy ożenił się z Bertą, córką króla merowińskiego z Paryża, Chariberta, co szeroko otworzyło Kent na wpływy frankijskie. Szybko uzyskał pozycję hegemona pośród licznych anglosaskich królów władających na południe od rzeki Humber.

W 597 roku przyjął przysłanych przez papieża Grzegorza I Wielkiego misjonarzy, którym przewodził Augustyn. Poprzez swoją małżonkę i jej frankijskie otoczenie Aethelberht poddany był wpływom chrześcijaństwa, ale sporne jest czy sam dał się ochrzcić. Jego zaś bezsporną zasługą jest wspieranie misjonarzy w budowie Kościoła anglosaskiego licznymi fundacjami. Znany też jest jako pierwszy prawodawca anglosaski.

Autor hasła:

Dariusz A. Sikorski – doktor habilitowany, profesor UAM. Mediewista specjalizujący się we wczesnych dziejach Polski, a zwłaszcza historii Kościoła i religii. Autor prac Kościół w Polsce za Mieszka I i Bolesława Chrobrego, Wczesnopiastowska architektura sakralna czy Początki Kościoła w Polsce, a także popularnonaukowej książki Religie dawnych Słowian. Współautor „Słownika władców średniowiecznej Europy”.

Źródło:

Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej pt. Słownik władców Europy średniowiecznej (Wydawnictwo Poznańskie 2005) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.