Eryk VIII Zwycięski (ur.?, zm. ok. 995) – król Szwecji od ok. 950 roku. Syn Björna Starego, króla Swewów (Swaewów). Ze związku z Sygrydą (zm. po 3 II 1014) miał syna Olafa III Skötkonunga (zm. ok. 1021), od ok. 995 roku króla Szwecji. Wdowę po nim poślubił ok. 995 roku Swen I Widłobrody, który odzyskał po śmierci Eryka tron duński.
Jego przodkowie władali królestwem Swewów: Svearike–Sverige–Szwecji, którego kolebką był Uppland. Początkowo Eryk rządził jednym z kilku królestw szwedzkich. Ok. 970 roku zjednoczył państwo szwedzkie, pozbawiając władzy swych braci i usuwając z kraju swego bratanka Styrbjörna. Rozciągnął swe panowanie daleko poza krainę Swewów, podporządkowując sobie plemiona Gotów, zamieszkujące niziny południowej Szwecji.
Między 980 a 984 rokiem ożenił się z Sygrydą (Świętosławą), córką księcia polskiego Mieszka I. Małżeństwo to miało polityczny charakter, umacniało sojusz szwedzko-polski, wymierzony przeciwko Danii. Przed 986 rokiem toczył ciężkie boje z królem duńskim Haraldem I Sinozębym, który wyprawiał się na Uppsalę w celu osadzenia na tronie szwedzkim królewicza Styrbjörna. Ok. 991 roku najechał na Danię i wypędził jej króla, Swena I Widłobrodego.