Edward V (ur. 2[?] XI 1470 w Londynie, zm. 1483[?]) – król Anglii od kwietnia do czerwca 1483 roku z dynastii Yorków. Syn Edwarda IV, króla Anglii i Elżbiety Woodville.
Po objęciu tronu przez jego ojca (1471) został mianowany księciem Walii i zamieszkał wraz z matką w zamku Ludlow w Walii. Po śmierci ojca (1483) znalazł się pomiędzy rywalizującymi stronnictwami. Z jednej strony stał Ryszard, hrabia Gloucester, brat Edwarda IV, mianowany protektorem nieletniego Edwarda V, z drugiej stronnictwo Woodville’ów, krewnych matki króla, którzy starali się przejąć kontrolę nad małoletnim władcą.
Wkrótce jednak Ryszard usunął przywódców stronnictwa Woodville’ów i wpłynął na parlament, aby ten uznał potajemne małżeństwo Edwarda IV z Elżbietą Woodville za nieważne. W ten sposób pozbawił Edwarda V praw do korony. Parlament zaś uznał za króla samego Ryszarda (III).
Edward i jego młodszy brat zostali uwięzieni w Tower, skąd wkrótce zniknęli w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach. W 1674 roku znaleziono w Tower dwa szkielety dziecięce, które uznano za szczątki zaginionego rodzeństwa — Edwarda i jego brata Ryszarda.