fot.domena publiczna Zarządzana przez Bolesława ziemia dobrzyńska w XIV wieku była kluczowym obszarem rozgrywek z Krzyżakami (na zdj. dokument wystawiony przez papieża Klemensa VI w sprawie zwrotu Polsce ziemi kujawskiej i dobrzyńskiej z 1342 roku).
Bolesław (ur. przed 1304, zm. ok. 1326–1327) – książę dobrzyński, syn Siemowita dobrzyńskiego i Anastazji, córki księcia halickiego.
Prawie nic nie wiemy o jego działalności. Zapewne od śmierci ojca (1306) do ok. 1316 roku znajdował się pod opieką matki i starszego brata Władysława. Wspólnie z nim wystawił kilka dokumentów, m.in. dotyczący fundacji klasztoru bożogrobców w Rypinie, ufundowanego dla zapewnienia modłów za ojca, zabitego przez Litwinów.
Zarządzana przez Bolesława ziemia dobrzyńska stała się w początkach XIV wieku strategicznym terenem w rozgrywkach z Krzyżakami. Z tego też względu Władysław I Łokietek zaproponował Bolesławowi i jego braciom zamianę ziemi dobrzyńskiej na posiadaną przez niego ziemię łęczycką. Nie wiadomo, czy Bolesław wyraził na to zgodę, ponieważ wcześniej zmarł. Zamiany dokonał jego starszy brat Władysław. Brak danych, czy Bolesław był żonaty i czy miał dzieci.
Autor hasła:
Maciej Michalski – doktor habilitowany, historyk mediewista, związany z Instytutem Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor prac poświęconych m.in. historii idei, historii kobiet oraz historii kształtowania się tożsamości narodowej Słowian w XIX wieku. Współautor „Słownika władców polskich”, „Słownika władców Europy średniowiecznej” oraz „Słownika władców Europy nowożytnej i najnowszej”.
Źródło:
Powyższe hasło ukazało się pierwotnie w publikacji książkowej „Słownik władców polskich” (Wydawnictwo Poznańskie 1999) pod redakcją Józefa Dobosza, przygotowanej przez historyków związanych z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu i z Polską Akademią Nauk.